nooit

we spraken elkaar nooit
maar nu ze zijn verhuisd
mis ik ze

1 regel

haar verre reis - de rekbare navelstreng

eens

eens raapten wij schelpen
mijn zusje en ik -
de zee blijft ruisen

zee

gedicht van mijn zusje
8 maart 1945-12 maart 1967

zee
de schoonheid van de zee
is onbekend en wild
grootse krullen omlijsten
haar gelaat
vergezicht is haar naam

sneeuw

het heeft gesneeuwd
de sporen van gisteren
zijn gewist

citaat (Chr.J.van Geel)

¨poezie is de wensdroom
  van de stotteraar¨

Chr.J.van Geel, 1917-1974

grijs

niet om te bewaren
de grijze foto´s
van winterdagen