tuin

de tuin 

vol paardenbloemen -

pluisbedankjes 

lente

lentewind

aan treurwilgtakken

slingert een kind 

herinneringen

herinneringen

hoe langer hoe meer

aan steeds vroeger

oud

oude foto's -

momenten die pijn doen

van gemis

foto (tanka)

een oude foto

dat dromerig gezichtje

moeder als kind

gelukkig onwetend

van wat haar wacht...

opwaaiend

opwaaiend vuil

daartussen dwarrelt

een witje

regen

niets dan regen

de tuinstoelen staan zich

te vervelen 

storm

hun eerste storm

het jonge kastanjeblad

zet zich schrap

lente

lenteadem

op mijn mouw landt

een lieveheersbeestje

duur

de dure bloes

in de winkel zo glanzend

dof bij daglicht

stad

in de vreemde stad

thuiskomen bij

een boekwinkel

bezoek

elke dag bezoek

in de tuin - niet voor mij

maar voor de havermout

bomen

de bomen 

reiken tot diep

in de lentelucht 

vakantie

na de vakantie

een oud boek herlezen

om thuis te komen

afbraak

de afbraakbuurt

verlicht door

witte bloesems

citaat

"Elk gedicht is eenmalig.

Alsof de taal voor dat ene gedicht is uitgevonden."

Donald Niedekker, uit: Ochtenden.

tuin

in de tuin 

verschijnen heuveltjes -

mollentaal 

terwijl

terwijl ik nog

naar sneeuw verlang

bloeit de prunus

buizerd (tanka)

 de buizerd

zijn tergend trage 

vleugelslag

een dreiging die steeds

dichterbij komt

shirt

bewaard

dat shirt met een gaatje -

kattennageltjes 

boek

opnieuw gelezen -

jaren geleden was het

een ander boek 

hond (oud gedichtje)

onze hond

spreekt geen woord

maar zijn tong

zit vol liefde 

zusje

 zusje (1945-1967)

witte bloesem

lang geleden had ik

een zusje

zusje

eens raapten we schelpen

de zee blijft ruisen

een oude foto

die in het zonnetje staat

is mijn zusje

samen

samen

op een dunne tak -

Valentijn

voeten

haar warme voeten

tegen de koude van hem -

winterliefde

vlokjes

piepkleine vlokjes

voor ze de tuin bereiken

zijn ze er niet meer

waar

waar ik ook heenreis

nooit kom ik verder

dan mijn oude straat