citaat

citaat van Ida Gerhardt (1905-1997)

lezen
en ademloos
het blad omslaan

natte sneeuw

natte sneeuw
één vlokje probeert
te dansen

kerstkaart

(gedichtje uit 1999)

kerstkaart

boomkruinen
als zwarte webben
boven boerderijen

knotwilgen
als grijze spinnen
doodstil langs de sloot

aarde blootgewoeld
tot aan de einder

nu nog sneeuw

gesmolten

gesmolten sneeuw
eendjes zwemmen
in het gras

sneeuwwitje

(gedichtje uit 1961)

sneeuwwitje

sneeuw wakkert
mijn verlangen aan
bloedrood herinner ik mij
zijn haar, zo zwart
als ebbenhout

alweer

alweer die mol
alweer dat graven
in mezelf

wachten

het wachten
op de uitslag
dichte mist

horizontaal

horizontaal
op het treinraam
de regen

miezerregen

de miezerregen
dringt door
tot op het bot

vanmorgen (tanka)

vanmorgen
zijn de wilde ganzen
aangekomen
te laat voor haar die
op ze heeft gewacht

(i.m. Anita Reimer)

tanka's van Anita

op het watervlak
van mijn kleine vijver, een zee
van witte bloesems;
mijn droombeeld verstorend
hapt een vis er eentje weg

tuinboeken
het zijn er zo veel
ik heb er geen
liggend in het gras
lees ik de hemel

wilde papavers
nu ik de eerste zie
ben ik weer thuis
in de tuin van mijn dromen
en thuis in mezelf

stil luisteren
naar het ruisen van de zee
gewoon, meeuw zijn
en met gespreide vleugels
het vaste land verlaten

Anita Reimer,1959 -2017

de laatste tanka staat op de rouwkaart

bladverlies

bladverlies 
doorkijkjes
naar het licht

briefjes

de briefjes
met het kinderlijk handschrift
waarin ze nog leeft

raam

langs het raam
nu en dan een vogel
of een vliegend blad

dageraad

dageraad
dicht tegen elkaar aan
twee roze duiven

natura morte

dit gedicht was te lezen op banieren
die in het zuid-hollandse landschap wapperden,
samen met gedichten van anderen
gedurende het jaar 1999.

natura morte

slapen tot het
langzaam
licht wordt
en de angst
ontwaakt

uiterst behoedzaam
nemen de dingen
hun vorm aan
en schuilen, naarmate
het lichter wordt
dichter, steeds dichter
bij elkaar

ria giskes

losgelaten

losgelaten
ver van de boom stromen ze
mee met de rivier

zondagmorgen

zondagmorgen
een wekker
in de dakgoot

gaten

er vallen gaten
in de bomen
najaarsleegte

herfst (tanka)

rondom de vijver
staan oude eiken
stil te dromen
hier is het altijd herfst
hier is mijn ziel gaan wonen

duifje

in het gras een duifje
te nat om op te vliegen
op een tak de ouders

2 oude gedichtjes teruggevonden

na Oostenrijk

bergen zijn hoger dan huizen
en alle verschillend van vorm
en prachtig grillig
uit de lucht geknipt

bergen zijn helder groen gekleed
maar ook naakt getekend
met religieuze pen
vol mededogen

toch kijk ik liever
tegen huizen aan
want bergen zijn blind
huizen hebben ogen

(gepubl. in 'De Groene",
 sept. 1967)

handen

als wij geboren werden zonder handen
zonder handen die stenigen en strelen
die bommen gooien en piano spelen
dan zouden wij onszelf
kunsthanden
hebben aangemeten

(gepubliceerd. in weekblad "De Groene"
 juni 1967)

gedicht van mijn vader

dienstweigeraar

hij trotseert
de toorn van zijn vader
hij bezweert
de angst van zijn moeder
hij debatteert
met zijn zuster en broeder
en hij stelt zijn toekomst
in de waagschaal van de tijd
maar hij stelt zijn "lood"
beschikbaar
voor de weegschaal der gerechtigheid

pa, 1914-1989
gepubliceerd in "Wereldkrant'
februari 1974

ploffen

ze ploffen
mijn kindertijd in
kastanjes

het einde

het einde nadert
de rust die het haar geeft
niets meer te hoeven

geur

een kruidige geur
het raam naar de herfst
staat open

drijven

drijven
achter de branding
alleen met de meeuwen

zusje (tanka)

zusje
vijftig jaar na haar dood
zijn we weer samen
langs de vloedlijn zoeken we
schelpen, als vanouds

verjaardag

voor mijn verjaardag
het eerste gouden
kastanjeblad

verjaarswensen

gedicht van Ida Gerhardt
1905-1997

Verjaarswensen

Bronwater, uit de hand
gedronken, licht en schaduw,
en al de hoge grassen
gepluimd, nog groen.
En dat de vienden komen
met enkel de geschenken
van hun verrukkelijk lachen;
met 's avonds van hun zwijgen
de dauw.

duinpad

duinpad -
roerloos een ree
roerloos ikzelf

schrijftafel

mijn schrijftafel
vol verfrommelde
gedachten

zee

hat laatste duin -
de open armen
van de zee

polder

polder -
in plastic verpakt
de zomer

de wind

de wind is gedraaid
het berkenblad toont
zijn zilveren kant

citaat

"elk woord vernieuwt
 de stilte die het breekt"

 (Martinus Nijhoff)

de nieuwslezer

de nieuwslezer:
er zijn doden gevallen
nog een fijne avond

dierentuin

dierentuin
een kind wijst verrukt
naar een musje

mussen

dicht gebladerte
mussen spelen
verstoppertje

die plek

die plek in de berm -
weer verse bloemen
en nieuwe knuffeltjes

tijdstip

we weten het tijdstip
van zijn euthanasie
niets weten we, niets

nacht

doorwaakte nacht
eindelijk
verbleekt de maan

ballon

een rode ballon
hij zweeft vanzelf
mijn kindertijd in

zomerstorm

zomerstorm
een branding
in de bomen

dichtregel

"Mij spreekt de blomme een tale,
  mij is het kruid beleefd,....        "

  Guido Gezelle, 1830-1899

kastanjelaan

kastanjelaan
de hitte maakt
een omweg

polder

polder
een wolk verdrijft
mijn schaduw

molshoop

in de tuin
beweegt een molshoop -
volle maan

gemaaid

het gras is gemaaid
de madeliefjes steken
hun kopjes weer op

grasveld

het grasveld
besneeuwd met
madeliefjes

nog... (tanka)

nog één feest, zegt hij
maar zijn blik is al
naar binnen gekeerd -
de aangereden vogel
probeert nog te fladderen

moeder

afgestoft
moeders foto -
haar glimlach

(gisteren moederdag)

bos

diep in het bos
de geraamten
van bomen

trouwfoto's

de trouwfoto's
op de schoorsteenmantel -
behalve die van haar

grijs

een grijze dag
madeliefjes verlichten
het gras

bloesem

witte bloesem -
lang geleden had ik
een zusje

stil

in de stiltecoupé een paardenbloempluisje

marathon

marathon
aangekomen in de tuin
de eerste paardenbloem

paardenbloemen

paardenbloemen    het weiland straalt

een hond

een hond in de straat
begint te kwispelen
ik glimlach terug

meeuwen

meeuwen op het dak
zij brengen de zee
dichterbij

hongersnood

haast niet te tillen
mijn zware boodschappentas -
elders hongersnood

zwanen

twee zwanen
gedragen door vleugels
van sneeuw

werken

werken in de tuin
ook mijn zorgen worden
gesnoeid

straat

vervallen straat -
op de verzakte stoep
een hinkelspel

luister

luister
in het stemhokje
naar de Aarde

(morgen verkiezingen)

i.m.

8 maart 1945-12 maart 1967

zusje -
mijn haar is al wit
zij blijft jong

dansmuggen

dansmuggen
onder kale bomen
drink ik bloesemthee

eenden (1 regel)

dode eenden op de snelweg lente

avond

avond vol sterren
in het aanvriezend wak
slaapt een zwaan

regen

regenparels
in het gras -
merelzang

raam

doodgevlogen
tegen ons raam - de duif
die wij voerden

sneeuw

sneeuw brengt me terug
in de tijd dat mijn zusje
nog leefde

uitglijden

uitglijden over mijn voetstap    sneeuw

geen naam (nieuwe versie)

drie vlokjes   het mag geen naam hebben

geen naam

er valt sneeuw
die geen naam mag hebben
ik noem het sneeuw

elzekatjes

elzekatjes
de twijfel van wolken
regen of sneeuw

citaat

Anne Vegter:
'poezie is de taal van de meerduidigheid'

verdeeld

verdeelde wereld
de kerstster begint
uit te vallen

op het hek (tanka)

op het hek een buizerd
nu hij me ziet slaat hij
zijn vleugels uit
hoe kom ik ooit nader
tot een hoger wezen

morgen

morgen bel ik haar -
vandaag kwam het bericht
van haar overlijden

waggelend

waggelend
van kroeg naar kroeg
nachtvlinders

vandaag

vandaag is er niets
om naar uit te kijken
mist

sneeuw

een dun laagje sneeuw -
in het voorbijgaan
zijn vluchtige kus

poldermist

poldermist
een voor een
de schapen