winkelhal

in de winkelhal
slaapt een dakloze -
oliebollengeur

bambi

het hertje bambi
dat om zijn moeder riep -
onvergetelijk

moeder, 21 febr. 1916 - 29 dec. 1999

ganzen

een vlucht ganzen
even het verlangen
een van hen te zijn

tot op het laatst (tanka)

tot op het laatst
vroeg zij ons om haar gezicht
nat te maken
wij druppelden met water
en met onze tranen

in dit laantje (tanka)

in dit laantje
hebben wij, straatkinderen
elke dag gespeeld
uit dat raam riep mijn moeder
dat ik moest komen eten

schemering (tanka)

schemering
een oude straat, hier en daar
brandt de lamp al
ik kijk naar binnen, soms denk ik
mijn ouders weer te zien

een grijze dag

een grijze dag
het vleugje blauw
van een gaai

winterlicht

winterlicht
de bomen vol
bladgoud

nieuw

nieuwe bewoners
de haagbeuk is nu
een schutting

naakte bomen

de naakte bomen
tonen hun ellebogen
hun oksels

boeken

nieuwe boeken
laat ik liggen voor dit
ene vergeelde

een lange avond

een lange avond
van de geranium
valt een blad

de ganzen

de ganzen
door mist en duisternis
zijn ze gekomen

onder de bomen

onder de bomen
een steeds voller
bladerenkerkhof

iemand

iemand voor het raam
van mijn ouderlijk huis -
zomaar iemand

blaadje

het ene blaadje
besluit eerder te vallen
dan het andere

losgelaten (tanka)

losgelaten -
ver van de boom drijven ze
op het water
waar de stroom ze meevoert
naar het onbekende

zwanen (tanka)

zes zwanen
middenin een tapijt
van veren -
rondom de kappersstoel
mijn witte plukjes haar

indian summer

indian summer
de kastanjeboom begint
aan zijn gouden tijd

de laantjes

de laantjes
waar wij vroeger speelden
- afgesloten

windvlagen

windvlagen
slaan wakken in het kroos
stukjes hemel

rustig

rustig ademend
tegen het basalt
de septemberzee

herten

zoveel herten
langs de snelweg
waarschuwingsborden

tijdstip

we weten het tijdstip
van zijn euthanasie -
niets weten we, niets

wijdopen

wijdopen snavels -
de kraaien wensen zich vast
witte veren

iemand

iemand biedt mij
zijn zitplaats aan -
een dubbel gevoel

tot hier

tot hier en niet verder
zegt het strand tegen elke
aanrollende golf

mist

mist
windmolens draaien zich half
tevoorschijn

tuinbreed

tuinbreed
de luchtreis
van een spin

graspol

een graspol beweegt
en komt een stukje omhoog -
ach, blinde spitter

boekenmarkt

na de boekenmarkt
vind ik mijn fiets in spinrag
verpakt

gloed

een gouden gloed
over het maisveld
augustuslicht

hondsdagen

de hondsdagen
zijn voorbij de vliegen
zijn gebleven

glossy

glossy fotoboek
de geslaagde familie
uitvergroot

regenwandeling

regenwandeling
het kwetsbare gezelschap
van slakken

donker

steeds donkerder
geen sterren geen maan
waar blijf je nou

de tuin

de tuin sproeien
spinnen weven al
aan de herfst

station

op dit station
stapten we altijd uit -
stil reizen we door

zwart

op het dak
staan zwarte meeuwen
tegenlicht

gras

zomergras
de madeliefjes
rekken zich uit

in het bos

in het bos
staan zoveel bomen
ik heb genoeg aan één

het regent

het regent niet meer -
onder de kastanjeboom
begint het nu pas

de regen...

(fragment uit: Narrenwijsheid)

de regen regent over bos en zee en over de stille velden
in de slootjes regent de regen, op de verre buitenwegen
en op het zinken platje van de keuken
in de vuile gootjes van de binnenstad regent de regen
en op het trottoir met de natte krant, de uieschil en het
lucifertje
......................................................

en er is een diepe, zwarte toon gekomen in de dingen,
oud en dromerig en vertrouwd

J.C van Schagen (1891 - 1985)

Chinees gedichtje

Vijverkom

Uitgehakt in het groene mos
steelt ze een stuk van de hemel,
een witte wolk groeit in haar spiegel,
de maan zit op haar rand.

Du Mu (803 - 852)

dichte mist

dichte mist
de branding is de zee
vergeten

na een uur

na een uur koeren
verlaat hij het dak
ze komt niet meer

Thuis (haibun)

Thuis

De houtduif schrok hevig, toen hij, zoals elke morgen, tegen het raam tikte en ineens een zwart beest in de keuken op zag springen. Hij klapperde gauw een eind verder de tuin in.
Daar breng ik hem voortaan zijn havermout en ons nieuwe poesje, dat aan het inburgeren is, kijkt niet eens meer zijn richting uit.
We blijven dus vrienden, de duif en ik: ik geniet van zijn aanwezigheid en hij van mijn - havermout.

het thuisgevoel
in een vreemde stad
duiven

lezen

lezen in de tuin
een vlieg doorkruist
de regels

zo vliegen ze

zo vliegen ze
hun rug naar de zon gekeerd
hun buik naar de aarde

gedicht van Chr.J.van Geel

Kever in de storm

Zes poten achter drukke sprieten
helpen hem dapper voort, zand stuift
en blad waait op, de grond holt voor
zijn voeten uit.

(uit: Uit de hoge boom geschreven)

de maas

terug bij de maas
mijn kinderjaren stromen
door me heen

nest

uit het nest gegooid
spert hij nog één keer
zijn snaveltje

licht (1 regel)

lichter dan het beeldscherm de lentemaan

de reunie

de reunie
het meest aanwezig is zij
die er niet meer is

oude tanka (nieuwe versie)

de omweggetjes
van merels
naar hun nest -
in elk goed verhaal schuilt
een ander verhaal

meerkoet

over het water
rent een meerkoet -
het kan dus toch

uit een gedicht

verkorte versie van het gedicht
 ¨het verlangen naar de zee¨
(A.de Saint-Exupery)

Wanneer je een schip wilt gaan bouwen
Breng dan geen mensen bijeen
Om timmerhout te sjouwen
(.....)
Maar leer eerst mensen verlangen
Naar de eindeloze zee

oude eik

de oude eik
zijn grillige groei
naar het licht

bitter

verwijder
het bittere binnenste -
kookboek

moederdag

moederdag
ze herleest de brieven
van haar zoon

gedragen

gedragen
door twee vlinders
een lentedag

zwart

zwarte
kastanjekaarsen
tegenlicht

vriend

een vriend
is opgegeven -
eerste lentedag

viooltjes

viooltjes
op hun zacht gezicht
valt hagel

(gepubl. in Vuursteen 2004;
 vandaag weer actueel!)

slapeloos

slapeloos -
tegen het raam tikken
insecten

bloesems

¨De maan en de bloesems bewonderen en daarover uiteraard dichten was een belangrijke tijdpassering voor beschaafde meisjes.¨
(Japan, elfde eeuw)

hierdoor geinspireerd:

de mierzoetroze
bloesemboompjes van
de zoveelste lente

polder

in de polder
ben ik bijzonder:
een koe kijkt me na

zonnig

een zonnige middag
de kassière vraagt
of het nog regent

beddenwinkel

in een beddenwinkel
de tentoonstelling 
diepzeefotografie

middenin

middenin de polder
een heuvellandschapje
mollen

laatste regels (Wim Brands)

de laatste regels van het gedicht
¨In memoriam Ralf Schelkes¨:

¨Het was half twaalf toen jij jezelf omver duwde. ¨s Avonds.
Het regende. Ik stel me voor dat niemand het zag.

Ik hoor alleen iemand vloeken als niet lang daarna
op vlakke toon de dienstmededeling klinkt dat de trein

vertraging heeft door een aanrijding met een persoon.¨

Wim Brands, 1959-2016,
uit zijn laatste bundel:
s Middags zwem ik in de Noordzee

nieuws

het laatste nieuws
boven de tuin cirkelt
een buizerd

droom

droom

in een droom vergat ik
de baby te voeden
de hond uit te laten
de bloemen in een vaas
te zetten

toen ik wakker werd
was het kind volwassen
de hond allang dood
deed ik water in een vaas
voor de bloemen

vandaag

vandaag gekeken
naar het zich ontvouwen
van een kastanjeblad

steeds vaker... (tanka)

vader en moeder
steeds vaker kom ik
jullie tegen
op straat, in de trein,
in de spiegel

Matthaus Passion

Matthaus Passion:
o Haupt voll Blut und Wunden
erbarme dich

(aanslagen Belgie)

buiten

buiten spelen
tot moeder ons riep -
we werden steeds dover

nooit

we spraken elkaar nooit
maar nu ze zijn verhuisd
mis ik ze

1 regel

haar verre reis - de rekbare navelstreng

eens

eens raapten wij schelpen
mijn zusje en ik -
de zee blijft ruisen

zee

gedicht van mijn zusje
8 maart 1945-12 maart 1967

zee
de schoonheid van de zee
is onbekend en wild
grootse krullen omlijsten
haar gelaat
vergezicht is haar naam

sneeuw

het heeft gesneeuwd
de sporen van gisteren
zijn gewist

citaat (Chr.J.van Geel)

¨poezie is de wensdroom
  van de stotteraar¨

Chr.J.van Geel, 1917-1974

grijs

niet om te bewaren
de grijze foto´s
van winterdagen

telkens

telkens weer
de verkeerde woorden
het verkeerde moment

de oude wijk

de oude wijk
ik tel de bomen
die er niet meer zijn

citaat (Ida Gerhardt)

¨goede gedichten ontstijgen aan
de concrete situatie waaruit ze
voortkomen en aan de persoon van de maker.¨

Ida Gerhardt, 1905-1997

duiven

duiven trippelen
langs de modewinkel
die failliet is

februaristorm

naar willekeur
worden bomen gesnoeid
februaristorm

grienden (tanka)

in de grienden
knoestige aardmannen
om me heen -
het is er nog
mijn kindersprookjesland

winterregens

winterregens
eendjes zwemmen
naast de sloot

gedichtendag

gedichtendag
je ogen zijn blauwer
dan anders

op weg (1 regel)

op weg naar de reunie      dichte mist

een vogel

een vogel verdwijnt
in het diepe wak
tussen de wolken

leraar (tanka)

leraar aardrijkskunde
nog zie ik zijn ogen
met de kleur van de zee -
de blinde kaart voor het bord
niets kon ik aanwijzen, niets

geveld (haiku-suite)

het zagen begint -
nog vliegen eksters in en uit
de conifeer

zachte naalden
die de hemel raakten
raken nu het gras

een ekster
landt bijna op de tak
die er niet meer is

de altijdgroene boom
wordt in stukken afgevoerd -
met het eksternest
 
nog ruisen ze
de coniferen
die zijn geveld

ziekbed

ziekbed -
als een warme deken
de honderden kaarten

winterkoninkje

het winterkoninkje
sneeuwvloklicht hipt het
door de regen