een vuurwerkbom (tanka)

een vuurwerkbom
vluchtende vogels
en jankende honden
de machteloze vuisten
van wilgen

gladde wegen

gladde wegen
fietsers ontpoppen zich
als circusartiesten

eerste sneeuw

eerste sneeuw
rondom de vetbollen
een luchtgevecht

dagen vol regen

dagen vol regen
maar er is gelukkig veel
kerstkaartensneeuw

voorgerecht

bij het voorgerecht
dutten ze al in
´stille nacht´

eindstation (1 regel)

bij het eindstation schrikken ze wakker

luid zingend

luid zingend
zie ginds komt de stoomboot
versieren ze de boom

ganzentrek

ganzentrek
verheven boven
aards gedoe

reikend

reikend naar
de volle maan
een boomskelet

ochtendgymnastiek

ochtendgymnastiek
de lenigheid
van de kat

belofte

belofte
van een echte winter
sneeuwbessen

uitzicht

uitzicht
elke dag hetzelfde
geen dag hetzelfde

koffie

koffie met cake -
op het raamkozijn
een musje

zee

tot aan de horizon
een zee van aardkluiten -
meeuwen

de kist

de kist zakt
het geklapper van
een vlucht duiven

donkere dagen

donkere dagen
ik mis de glimlach
van mijn moeder

druppels

druppels glijden
over druppelsporen
langs het raam

na de lange nacht

na de lange nacht
op de vogels wachten
altijd komen ze

waar...

waar ik ook heenreis
nooit kom ik verder dan
mijn oude straat

mijn haar

mijn haar wordt geknipt
er vallen witte plukjes
wintertijd

sprokkelen

het sprokkelen
van warme momenten
wintertijd

Pootjes (haibun)

Pootjes

Op een boomstronk rusten we even uit. Vlak voor onze voeten zit, prachtig afstekend tegen een geel blaadje, een glanzend zwarte kever. We vragen ons af of hij kan vliegen, want waarom vliegt hij niet weg nu wij zo dicht bij hem zitten.
Ineens loopt hij van het blad af: zes pootjes bewegen in een rechte lijn, gelijkmatig, over het mulle zand. Maar hij valt om in een kuiltje en ligt een poosje op zijn dekschild te spartelen. Net als wij hem te hulp willen schieten (maar hoe?) grijpen enkele pootjes zich vast aan een bladsteeltje en komt de kever met één heftige  beweging weer op zijn pootjes terecht. Waarop hij rustig verder wandelt en verdwijnt onder een paar bruine bladeren.

ouderengymnastiek
na de grondoefeningen
zonder hulp opstaan

storm

storm
de grote ontbladering
is begonnen

kleur

het kleur bekennen van bomen

boomgeruis

boomgeruis
is veranderd
in geritsel

tegen de muur

tegen de muur
van mijn ouderlijk huis
vlamt de wingerd

esdoorn

esdoornlaan - ik loop op vleugeltjes

spinrag

door spinrag verbonden
de ijzeren punten
van een hek

in de leegte

in de leegte
achter de woorden
verberg ik me

oktober

oktober de kleur van een cello

van hot naar her

van hot naar her
spreeuwenzwermen
en gedachten

lang gekeken

lang gekeken
naar het onkruid 
en het laten staan

het web (suite)

hooggespannen
de verwachting van een spin
voor het raam

overal webben
me in bochten wringend
ga ik door de tuin

een spin valt op mij
als ik haar web verbreek
ze bungeejumpt weg

haar pootjes tokkelen
over nieuw gespannen
fonkelende draden

in spiralen
weeft ze schrikdraden
om zich heen

het netwerk sluit zich
steeds nauwer rondom haar
ze doet het zelf

als spil van het web
heeft ze alle touwtjes
in handen

een glanzend vliegje
wordt snel omzwachteld
tot een wit popje

na gedane arbeid
hangt ze ondersteboven
in bloedeigen web

hoe doorzichtig
zijn de dromen
van een spin

naarmate

naarmate
het landschap vervaagt
verheldert de maan

in plaats

in plaats van een ree
kruist een heel mooi kevertje
ons pad

herfstdrama

herfstdrama in tere webben

of langer:
in tere webben
voltrekt zich het drama
van de herfst

in de heg

in de heg
het rondhangen
van spinnen

of korter:
het rondhangen van spinnen

nieuw

een nieuw schooljaar spreeuwenzwerm

pastorale

pastorale -
tussen vrachtauto´s door
de glimp van een koe

koeienogen

koeienogen
de vochtige glans
van het gras

dik schuim

dik schuim op het strand
een cadeautje van de zee:
sneeuw!

kleine wolk

zo´n kleine wolk
die heel de zon verduistert -
dat scheldwoord

windstil

windstil -
aan onzichtbare draden
de wolken

zomerdagen

zomerdagen gedragen door vlinders

ik herinner...

ik herinner mij
zijn blik en het gedicht
dat ik toen niet schreef

poldermist

poldermist
de zwevende geest
van een koe

omlijst

omlijst
door witte krullen
de grijze zee

langzaam

langzaam maar zeker
beginnen slakken de tuin
op te eten

kinderboek

tussen wrakstukken
het kinderboek
´mijn eerste woordjes´

de nieuwe vloer (tanka)

de nieuwe vloer
elk druppeltje
dweil ik op -
hoe netjes schreef ik nog
in mijn schoolschriften

roerloos

roerloos
op beschaduwde takken
de vogels

aangevallen

aangevallen
door het beest
dat hitte heet

dageraad

dageraad
vogels zingen alsof er
niets is gebeurd

de nacht

de nacht is de moeder
van gedachten

(van Dale)

fietswiel

naast het fietswiel
in de singel
een gezonken nest

te koop

te koop
een witte bruidsjapon
niet gedragen

(overgenomen van een advertentie)

balkonnetjes

rijen balkonnetjes
met ontelbare spijlen
uitzicht van toen

rozengeur

rozengeur
wordt verdreven
door een barbecue

glossy

glossy fotoboek
de geslaagde familie
uitvergroot

de berm

de berm
in haar bruidsjapon:
hollands kant

het strand

het strand is bezaaid
met oorkwalletjes
zacht ruist de zee

schaduw

over het plafond
botsend met zijn schaduw
een langpootmug

vleermuizen
vliegensvlugge schaduwen
zonder schaduw

voor ons uit

voor ons uit
varen de futen
fluisterboot

naaktslak

naaktslak
de regen
is haar huis

op het ven

op het ven
een donzen dekbed
lentesneeuw

verlicht raam

een verlicht raam
in het ruimteschip
volle maan

lettertje

het vreemde lettertje
in mijn boek
vliegt ineens weg

alle deuren

alle deuren
in zijn glimlach
zitten op slot

onvergetelijk

onvergetelijk
de eerste nacht waarin we 
de ganzen hoorden

het lentegroen

het lentegroen
in een stroomversnelling
vogels reppen zich

ook in de straat

ook in de straat
waar wij eens speelden
bloeit de kastanje

daar gaat de kat

daar gaat de kat
haar ogen hebben de kleur
van het lentegras

een veld

een veld
vol madeliefjes
sterrenhemel

Goede Vrijdag

Goede Vrijdag
´o Haupt voll Blut und Wunden´
en merelzang

rijksmuseum

rijksmuseum
in eeuwenoude portretten
gezichten van nu

tuinplantjes

tuinplantjes gekocht
alleen de paardebloemen
kwamen uit zichzelf

het nieuwe groen

het nieuwe groen
in duizend tinten
voorjaarsmode

lenteregen

lenteregen
groene parapluutjes
in de kastanje

vergeefs

vergeefs gepoetst
de aangepaste schoenen
waarop ze vallend loopt

langzaam maar zeker

langzaam maar zeker
beginnen wolken het blauw
op te eten

op de molshoop

op de molshoop
bloeien blauwe druifjes
hemeldak

roze bloesems

roze bloesems
maar ook treurwilgen
en pijnbomen

hinkelspel

hinkelspel van toen
hoe vrolijk hinkten we
naar het vakje ¨dood¨

e-mails

zoveel e-mails
ik mis brieven met de geur
van dauw

lentezon

lentezon
de oude kastanje
vol groeidiamantjes

in de polder

in de polder
bergeenden en nijlganzen
mijn wereldreis

dansmuggen

dansmuggen
in de lentezon -
haar eerste date

het musje

het hippend musje
keert zich om en wordt
een roodborstje

Bloemen (haibun)

Bloemen

De schermbloemen van de hortensia vind ik het mooist, als ze gaan verwelken. Ze worden dan ivoorwit, doorschijnend, ragfijn dooraderd. De bloemblaadjes bewegen op elk zuchtje wind. Zo heb ik me vroeger elfenjurkjes voorgesteld, zo luchtig en teer. En daarbij zo sterk, dat ze met gemak herfststormen en winterkou doorstaan. Maar in het vroege voorjaar, als de eerste bladknoppen verschijnen, snoei ik ze weg, met spijt. Zoals vandaag.
Het waait nauwelijks, maar de bloemschermen rollen door het gras, zo licht zijn ze. Als ik even later de tuin in ga om ze op te rapen, zie ik nog net hoe een merel zo'n wolkje oppakt en ermee de ligusterhaag invliegt. Ah, ze is daar natuurlijk een nest aan het bouwen. Een elfennest!

viooltjes...
ik wilde een jurkje
van fluweel

rijzende zon

rijzende zon
met trillende keeltjes
de spreeuwen

hoofd vol mist

hoofd vol mist
wat ik wilde schrijven
is gewist

Zijn dagboek (haibun)

Zijn dagboek

Hoe een saaie dag beschrijven? Zo'n dag dat je, wat voor weer het ook is, nergens zin in hebt. Zo'n dag waarop je het liefs thuis blijft, geen mens wil ontmoeten, geen muziek wil horen, geen boek wil lezen. Zo'n dag die je uit moet zitten, tot die eindelijk voorbij is.

Mijn vader en ik leken in bijna niets op elkaar, dat heb ik vaak gedacht. Tot ik, na zijn overlijden, zijn dagboeken las. Waarin hij, naast andere herkenbare dingen, ook zo'n saaie dag beschreef:  "Geen korrel zand heeft zich vandaag in mijn woestijn verplaatst."
Later maakte ik deze haiku:

vandaag
heeft nog geen snaar in mij
ook maar even getrild

Eigenlijk is het een haiku van mijn vader en mij.

winter

van de winter houden
als het sneeuwt
een koud kunstje

boodschappen

boodschappen doen
tussen de buien door:
ook topsport

geboren

geboren bij de Maas
naar zee stroomt altijd
mijn verlangen

strijklicht

strijklicht
over het rietveld
Vivaldi's winter

het boek

het boek is uit
er is iets veranderd
in mijn uitzicht

gedichtendag

"Langzaam opent zich het inzicht
dat geen mensenkind kan weten
waar de herkomst van het vers ligt."

(laatste strofe uit een gedicht
  van Ida Gerhardt)

regenwinter

regenwinter
de sneeuwkoningin zoekt het
hogerop

de oude bomen

de oude bomen
dragen beenwarmers
van mos

slotgracht

slotgracht
een zwarte zwaan verjaagt
de eenden

de vriendschap

de vriendschap
die gebleven is -
dieper dan de zee

witte vlokjes

die witte vlokjes
in het gras
zijn madeliefjes

kwakkelwinter

kwakkelwinter
op een schoolraam
sneeuwt het

gevonden

gevonden
in een oud boekwinkeltje
wat ik niet meer zocht

twee duiven

twee duiven
op een vergulde tak
winterlicht

in het borstje

in het borstje
van de vink
de dageraad