ziekbed

aan moeders ziekbed
voor het eerst
voor het laatst

(geplaatst in Vuursteen
  herfst 2012)

wankelen

wankelen
op een spinnendraad
herfst

Theater (haibun)

Theater

Na dagen regen gaat de lucht weer open: het blauw lijkt opnieuw geschilderd en sneeuwwitte wolkjes maken ruim baan voor de zon. Die betovert het gras: een kleur, zo diep, dat ik er in verdrink...

Voor het eerst bevond ik mij in een echt theater; we gingen met de klas naar een echt toneelstuk. Ik kende het woord "toneel" nog niet.
Daar gebeurde het. Het verhaal is me niet bijgebleven, maar wel het wonder: een prinsesje zette telkens een bril op met andere glazen. Dan veranderde alles om haar heen, gordijnen, stoelen, poppen, alles in een nieuwe kleur. Rood, geel, blauw, of groen... Alsof ikzelf, in de donkere zaal, door haar bril mee kon kijken.

straatlantaarn
druppels worden sterretjes
op het zwarte raam

voorraadschuur

de voorraadschuur
van de herfst
vol dromen

vlammend

vlammende wingerd
een mus springt tevoorschijn
als een feniks

herfstpaleis

herfstpaleis
het blauw van gaaien
in de oude eik

opvliegend

opvliegend
verliest de duif
zijn schaduw

zwaar

ze leunen zwaar
op hun spiegelbeeld
treurwilgen

(nieuwe versie van een
eerder geplaatste haiku)

ook de vogels

ook de vogels
gaan vandaag stemmen
op de groenste partij

ochtenddauw

van ochtenddauw
tot avondnevel
hangt ze in haar web

grillige wolken

grillige wolken
vormen een poollandschap
luchtreis

de spreeuwen
op het pannendak
thuiskomst

Russisch

Russisch moedertje
voor een paar roebels
slaat ze een kruisje

beveiligingspoortjes
en honderden agenten
Russische feestdag

beveiligingspoortjes
alleen de vogels
hoeven er niet door