Versgebrand
Naast de walnoten, die ik hier meestal koop, liggen in een bak vliespinda's te glanzen. Versgebrand. Wat heb ik daar ineens trek in! Als ik met een papieren zak vol thuiskom, zijn ze nog warm.
Als moeder me optilde, kon ik de boomtoppen zien boven de huizen. Verder kon ik niet kijken. Achter die bomen lag het warme land, waar vader was. Hij stuurde brieven, die moeder ons voorlas. Ik geloof niet dat ik daar naar luisterde, want vol ongeduld wachtte ik op het uitdelen van de olienootjes, die bij elke brief in een zakje meegestuurd werden.
herinneringen
hoe langer hoe meer
aan steeds vroeger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten