Lucht
Als ik zijn huiskamer binnenkom, valt mijn oog meteen op een schoteltje vol sigarettenpeukjes. Hij kijkt me schuldbewust aan.
"Ik kan hier nog steeds niet slapen. Nou, dan ga ik maar voor het open raam zitten roken. En omhoog kijken, tot het lichter wordt. Maar de lucht is hier zo ver weg. Ik mis mijn hemelhuisje."
Na vijftig jaar is hij verhuisd van een kleine woning vier hoog naar de onderste verdieping van deze nieuwe, hoge flat.
"Toen mijn huisje leeg was, zag ik pas de schimmel in de kasten, de kale plinten, het verschoten behang."
Zijn blik wordt dromerig.
"Maar ik zat elke dag naar de lucht te kijken. Dichtbij waren de wolken, de vogels..."
naar de container
vuilniszakken vol verleden
zwaarder dan ik dacht
Als ik zijn huiskamer binnenkom, valt mijn oog meteen op een schoteltje vol sigarettenpeukjes. Hij kijkt me schuldbewust aan.
"Ik kan hier nog steeds niet slapen. Nou, dan ga ik maar voor het open raam zitten roken. En omhoog kijken, tot het lichter wordt. Maar de lucht is hier zo ver weg. Ik mis mijn hemelhuisje."
Na vijftig jaar is hij verhuisd van een kleine woning vier hoog naar de onderste verdieping van deze nieuwe, hoge flat.
"Toen mijn huisje leeg was, zag ik pas de schimmel in de kasten, de kale plinten, het verschoten behang."
Zijn blik wordt dromerig.
"Maar ik zat elke dag naar de lucht te kijken. Dichtbij waren de wolken, de vogels..."
naar de container
vuilniszakken vol verleden
zwaarder dan ik dacht
8 opmerkingen:
Mooi Ria. Heel compact, helder en vol detail en een gelaagd verhaal. En dan de haiku als afsluiter die het luchtige stuk proza een soort contragewicht geeft.
Ik ben blij met jullie reacties, Bouwe en Jaap!
Ik sluit me helemaal aan bij de vorige reageerders. Mooi.
Dank je Arnold!
Hoe indringend, mooi Ria!
dank je Tino!
Mooi hoe je de lezer zo even het leven van een onbekende in weet te trekken. Goed gedaan, Ria.
fijne reactie, bedankt Marleen!
Een reactie posten